X
InnerBanner

آشنایی با انواع نشست خاک و زمین

صفحه نخست  » دانستنی های ساختمان  » آشنایی با انواع نشست خاک و زمین

آشنایی با انواع نشست خاک و زمین آشنایی با انواع نشست خاک و زمین (تعداد بازدید : ۷۳۳۲)

شرکت پازل پلاس تولید کننده انواع درب و پنجره های upvc و با ارائه بهترین قیمت درب و پنجره upvc و گارانتی پنجره یو پی وی سی برای ۲۵ سال مفتخر است تا با ارائه اطلاعات ساختمانی گامی کوچک در تعالی این صنعت برداشته باشد.

نشست پی در اثر سستی خاک:

در اثر اجرای نادرست، گاهی لازم می‌شود که ساختمان را برای موارد مختلف تعمیر کنیم. در زیر در باره‌ی مباحث اصولی پی‌سازی شرح مختصری بیان می‌کنیم تا مشخص شود که اشکالات بعدی به چه علت‌هایی به وجود خواهد آمد

ساختن پی از اصولی‌ترین کارهای ساختمانی است که در اجرای آن باید نهایت دقت به عمل آید. نیروهای وارده از طبقات به شکل بارهای زنده و مرده و به طور کلی بارهای پیش‌بینی نشده بر دیوارها و ستون‌ها منتقل می‌شود. فشار حاصله بر سطح فونداسیون و از آنجا تحت زاویه‌ی بر سطح زیر پی و زمین منتقل می‌شود.

شناسایی زمین

قبل از اجرای پی‌سازی، از نقاط مختلف زیربنا در عمق‌های لازم نمونه‌برداری می‌شود. در مواردی، به وسیلهٔ گمانه زدن، خاک را از لایه‌های مختلف زمین بیرون می‌آورند و آن را به کمک آزمایش‌های مختلف مکانیک خاک مورد بررسی قرار می‌دهند. با در نظر گرفتن نتایج آزمایش‌های مذکور، ابعاد فونداسیون محاسبه، و سپس پی ساخته می‌شود.
به طورکلی، مقاومت خاک برای پی‌سازی و ساختن بنا اهمیت بسیار دارد و به اجرای جزء جزء آن باید توجه کامل داشته باشیم. در ساختمان‌های یک یا دو طبقه و در مواردی سه طبقه، پی‌کنی تا سطح زمین سخت دج ادامه می‌یابد. تشخیص زمین به تجربه‌ی سازندگان بستگی دارد و در آن بیشتر اصول سنتی و تجربی حاکم است.



نشست پی در اثر سستی خاک

سطح تراز زیر پی

در پی‌کنی سطح زیر تمامی پی‌ها باید تراز باشد. در مواردی، قسمت‌هایی از زمین نرم ایت که این نرمی باید تا سطح زمین اصطلاحا "زد-سخت" برداشته شود. به این سبب، در سطح زیر پی ناهمواری‌هایی نیز ایجاد می‌شود. در مواردی، امکان شیب تند و یا شیب‌های یکنواخت در پی‌کنی و خاک‌های نرم به وجود می‌آید که به طور مسلم باید تا سطح زمین دج و سخت گودبرداری شود.



سطح تراز زیر پی

همسطح کردن زیر پی

در بعضی موارد، قسمتی از زمین‌های زیر پی نرم است و خاک را باید تا سطح سخت بکنیم. در این صورت، چاله‌های عمیق با شیب‌های ملایم و در مواردی شیب‌های تند به وجود می‌آید که پس از رسیدن به سطح سخت، عمل لاشه‌چینی به شرح زیر انجام می‌شود:

ابتدا گودال‌ها و شیب پی را مرطوب می‌کنند و سپس با ملات مقاوم مانند ملات‌های آهکی و یا ملات باتارد از گودترین قسمت، رج به رج به وسیله‌ی سنگ - لاشه های سنگ جوش کوره‌های آجرپزی و یا پاره‌های آجرهای کهنه و یا مصالح دیگر با رعایت پیوند و به صورت غوطه¬چینی و اصطلاحاً آب‌بندی کردن رج‌های مذکور و با ترازسازی تا سطح زیر پی می‌رسند. سپس، مرحله‌ی پی‌سازی اصولی و با ریز مقادیر خواسته شده برابر با نقشه‌های اجرایی و جزئیات انجام می‌شود.
همسطح کردن زیر پی باعث می‌شود که پی‌سازی ساختمان در مقابل لرزش‌های زمین، یکنواختی، یکپارچگی و مقاومت لازم را داشته باشد و عمل رانش پی پیش نیاید (شکل‌های ۴ و ۵). لازم به ذکر است که پی‌هایی با مقطع مثلثی در مقابل حرکات زمین و زلزله تحرک دارد (شکل‌های ۶ و ۷).
برای پیشگیری از این حالت، باید پی‌سازی به شکل پله‌ای انجام شود. در صورت نیاز، برای مهارسازی هرچه بیشتر آن می‌توان در سطح زیر پی پله‌ای، چاهک اجرا کرد (شکل ۸).

مهارسازی پی‌های همجوار با اختلاف سطح

زمین‌هایی همچون دامنه‌ی کوهستان شیب تند دارند. این اراضی از جهت آب و هوا و از نظر اقلیم، نسبت به زمین‌های مسطحی که معمولا در خارج از نواحی میانی و در حواشی شهرها قرار دارند، مورد توجه بیشتری قرار می‌گیرند. پی‌سازی در این اراضی از نظر اجرای فنی، ویژگی خاصی دارد. به طور مشخص، پی‌سازی در این زمین‌ها که اختلاف سطح دارن، باید با کلاف‌بندی کامل پی‌ها در محور تحتانی و فوقانی به طور مطمئن انجام شود تا در هنگام تحرکات زمین و زمین‌لرزه، دچار رانش نشود و بنا دچار واژگونی نگردد.

روش اجرا: پی‌ها را با شناژ‌ها در دو محور عمودی و افقی کلاف می‌کنیم. معمولا در ناحیه‌ی اختلاف سطح دو پی همجوار با شناژهای مورب، کلاف‌بندی انجام می‌دهیم. این عمل غیراصولی است و در مقابل واکنش‌های نیروی زلزله نمی‌تواند نگهدارنده‌ی دو پی همجوار در ناحیه‌ی بحرانی با اختلاف سطح و در واقع، کلاف و شناژ در این قسمت باشد. در این حالت، چنانچه تعداد میلگرد شناژها بیشتر و به تعداد مشخص در شناژ افقی گذاشته شود و حتی مقطع میلگردها قطورتر انتخاب شود، باز هم خطر گسیختگی در پیش خواهد بود. برای اجرای اصولی و کاملاً مطمئن، بترتیب زیر عمل می‌کنیم (شکل‌های ۹ و ۱۰).


مهارسازی پی‌های همجوار با اختلاف سطح

شناژ عمودی

برای مهارسازی کامل اینگونه پی‌ها که در قسمت‌های شیبدار قرار دارند، باید از نبش پی فوقانی تا قسمت میانی و یا بیشتر از حد ذکر شده، میل چاه عمودی به قطر حدود ۱۰۰ سانتيمتر پایین‌تر از سطلح زیر فونداسیون همجوار تحتانی ادامه می‌یابد.
توجه ۱: چنانچه زمین نیمه‌سنگی و یا دج باشد، به قالب‌بندی کَوَل‌گذاری نیاز نیست. چنانچه زمین سست باشد، جهت پیشگیری از ریزش خاک در بتن، از قالب بندی کول استفاده می‌کنیم.

توجه ۲: برای قالب‌بندی در میل چاه مذکور می توان کول‌گذاری کرد.

توجه ۳: در شروع کول‌گذاری به ارتفاع ۶۰ سانتیمتر از کول‌های شکسته در سه‌چهارم کول استفاده می‌کنیم تا محلی برای ارتبلط میلگردهای عبورکننده‌ی شناژ افقی زیرین باشد.

توجه ۴: پس از قالب‌بندی مذکور، میلگردگذاری در میل چاه به تعداد و با مقطع مشخص و با دارا بودن زاویه‌ی ۹۰ درجه میلگرد در سطح زیرین و میانی پی فوقانی و حتی نشست میلگرد ذکر شده در شناژ بعد از پی فوقانی، سبب درگیری کامل قطعات میلگرد شناژ عبور کننده‌ی پی و میل‌چاه (شناژ عمودی) می‌شود.

شناژ افقی

گودبرداری برای شناژ افقی در ابعادی بیشتر از ابعاد سایر شناژها را از راستای محور پی تحتانی عبور می‌دهیم و تا شناژ عمودی ادامه می‌دهیم. سپس قالب‌بندی می‌کنیم.

توجه: میلگرد‌گذاری شناژ افقی را از ناحیه‌ی پشت پی تحتانی شروع، و بعد از عبور از میل‌چاه، با شناژ عمودی کلاف می‌کنیم. چون این شناژ به علت وجود اختلاف سطح بحرانی است، میلگردهای آن را به تعداد بیشتر و با مقطعی قطورتر برای ضریب اطمینان زیادتر انتخاب می کنیم.

شناژ مورب

نظر به اینکه تحرکات زمین در مقابل امواج زلزله عمل و عکس‌العمل دارد، ضروری است که شناژ مورب به اندازه‌ی شناژ افقی زیرین اجرا شود تا کلافسازی مضاعف در محور دو پی زیرین تحتانی و پی فوقانی را به وجود آورد.

توجه ۱: میلگرد‌گذاری در شناژ مورب که به طور کامل محاسبه می‌کنیم و از پشت تا پشت پی تحتانی پیش می‌رویم تا به پی فوقانی با طول گیرداری کامل ختم شود و اتصال بسیار اصولی جهت مهارسازی و کلاف دو پی تحتانی و فوقانی را با ضریب اطمینان کامل به وجود آورد.



عمل شناژسازی عمودی - افقی و مورب

توجه ۲: عمل شناژسازی عمودی - افقی و مورب را می‌توان به شکل مرحله‌ای و یا یکپارچه بتون‌ریزی کرد. چنانچه گودبرداری در محورهای دو پی تحتانی و فوقانی در یک مرحله و در حالت مثلث انجام شود، پس از قالب بندی و میلگرد‌گذاری در شناژ افقی و عمودی و مورب، بتون‌ریزی را به‌ترتیب ابتدا در شناژ افقی، سپس شناژ عمودی و در انتها، شناژ مورب اجرا می‌کنیم. بدیهی است که پس از بازکردن قالب به‌ویژه، رعایت زمان جهت قالب شناژ مورب بستن زیر شناژ مورب به شکل مثلث از روی شناژ افقی با مصالح مقاوم و با دقت اجرا می‌شود (شکل‌های ۱۱ تا ۱۳).


تاریخ: ۱۳۹۶/۰۸/۰۸
منبع :